Ναυάγιο

Το μόνο που ήθελα ήταν να ακουμπήσω την αύρα της οικειότητας μας
να βυθιστώ σ' εκείνον τον ύπνο της ξεχασιάς
να ξαποστάσω από την πίκρα και το θυμό που δε μου ταιριάζει

να ακολουθήσω εκείνη την ακτίνα φωτός του Άη Γιάννη
που διαπέρασε τη σκληρότητα του κέλυφους και
άγγιξε τον πυρήνα μας που είναι ζεστός και υγρός και μαλακός.

να χαμογελάσω με αποδοχή για τη νέα κατάσταση

όπως χαμογελούσα στο άγγιγμα σου τα βράδια
όταν ήσουν ζαλισμένος κουρασμένος ή βυθισμένος σε άλλα
αλλά δίπλα μου.

Το ήξερες αλήθεια ότι στη σιωπή στο σκοτάδι στη δική μου μοναχική πλευρά
χαμογελούσα με αποδοχή και ευγνωμοσύνη;

Αντέχεις αλήθεια στη σκέψη ότι κοπιάζουμε να σκοτώσουμε
όλη τη μουσική που μοιραστήκαμε που ακόμα αγαπούμε
που ζει ακόμα σαν μέρος του εμείς μας;

με στόχο μια εκ νέου ξεκινημένη μηχανή
σε νέους ρυθμούς εκκωφαντικά θορυβώδεις
που θα κινείται με πολύ καύσιμο
αλλά δε θα λικνίζεται αυτόβουλα σε καμιά μουσική;