Ξύπνια είμαι καλά
δε σε ζητώ,
προτιμώ.
Στον ύπνο μου είσαι εκεί,
γνώριμος και αγαπημένος,
το ξέσκισμα γίνεται νωπό
και ματώνει.
Σε ποιο κύτταρο του εαυτού μου κατοικείς;
Σε πόσα χρόνια - αιώνες θα ανανεωθεί,
να σε αποβάλει από το παρόν μου,
να γίνεις ιστορία,
για να προχωρήσω και να μην πονώ;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου