το δέντρο της ζωής μας έπιασε ψώρα.
σαν τις τριανταφυλιές του κήπου μας
που ψέκαζε κάθε τέτοια εποχή ο χαραλάμπης
με υπομονή και με αγάπη
και μας έδιναν ξανά τριαντάφυλλα
γερά, όμορφα, μυρωδάτα.
αλλά εσύ διάλξες να ρίξεις πετρέλαιο στη ρίζα.
δεν έμαθες ποτέ να ξεχωρίζεις τα ζιζάνια και τα παράσιτα
ούτε το κλίμα που τα βοηθά να ευδοκιμούν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου